Mijn naam is Raksha Bharos (29). Ik ben getogen in Amsterdam, een stad met een diversiteit aan culturen. Verder heb ik een multiculturele opvoeding gehad, door mijn Javaans/Chinese oma, Hindoestaans/Chinees/Javaanse moeder en Hindoestaanse familieleden en ben op mijn tweede geëmigreerd van Suriname naar Nederland. Een bi-culturele achtergrond is daarom nog zacht uitgedrukt.

Als afgestudeerd bedrijfskundige ben ik werkzaam in de consultancy branche. Momenteel werk ik als organisatie adviseur bij het Ministerie van Defensie. Op deze manier probeer ik mijn maatschappelijke betrokkenheid te combineren met mijn passie voor organisatie ontwikkeling.

Verandermanagement is de rode draad in mijn werk. De meesten denken bij dit vakgebied slechts aan bedrijven, maar wat mij betreft gaat het ook over veranderingen in de maatschappij en gemeenschappen. En over dit laatste gaat hivancommunity. Want ook culturen en gemeenschappen zijn continu in verandering.

Zelf plaats ik innovatie boven tradities en denk ik liever aan morgen dan aan gisteren. Sinds klein af aan had ik moeite met “subtiel” zijn als ik het idee had dat iets niet rechtvaardig is. Genieten van de kleine dingen in het leven en ervaringen opdoen gingen voor luxe goederen of overdreven gedoe om mee te gaan met de trends. Behulpzaamheid vóór egoïsme. Diepgang vóór oppervlakkigheid. Een sterke identiteit vormen vóór “blending in”. Verder wilde ik altijd het “waarom” weten van iets en was ik niet het type dat dingen blindelings aan nam. Met deze karaktereigenschappen beheer ik dit platform.

Ik zie mijzelf als een wereldburger. Ik voel mij thuis bij elke cultuur en tegelijkertijd ben ik nergens helemaal compleet. In Nederland ben ik vanwege “standaard” vragen constant mijn identiteit aan het uitleggen (van Amsterdam tot Suriname tot voorouders in verschillende delen van Azië), terwijl ik in Suriname wordt gezien als de Nederlander en ik mij op Hindoestaanse feesten niet thuis voel. Opgroeiend heb ik mij zelf afgezet tegen bepaalde aspecten van de Hindoestaanse cultuur, althans hoe mijn omgeving deze cultuur interpreteerde en probeerde door te geven. Ik heb daarom bewust afstand genomen hiervan. De afgelopen 15 jaar heeft vooral de Westerse cultuur veel invloed gehad op mijn identiteit. De afgelopen jaren ben ik uit nieuwsgierigheid meer gaan lezen over de Hindoestaanse cultuur, simpelweg omdat ik hier voor mijn gevoel niet veel van weet – behalve van wat ik hier en daar gezien en vooral opgemerkt heb. En hier stuitte ik op alarmerende nieuwsberichten en onderzoeken over de vele zelfmoordpogingen onder de Hindoestaanse vrouwen. De nieuwsberichten speculeerden over mogelijke oorzaken, zoals “zwijgcultuur”, “sociale druk”, “taboes” etc. Deze oorzaken waren voor mijn gevoel niet genoeg uitgediept om ook daadwerkelijk iets te veranderen. Dit probeer ik met hivancommunity te doen. Daarnaast nodig ik mensen uit om ook actief te praten over de waardevolle kanten van de cultuur en gemeenschappen, zodat deze niet verloren gaan of overschaduwd worden door verschillende interpretaties die groepen achter kunnen stellen. Ook geschiedenis speelt hier een belangrijke rol. Want waar komen overtuigingen en regels soms vandaan? En welke zaken worden onder het tapijt geschoven en moeten we nu weer bespreken?

Dit platform heeft als doel om de positie van de Hindoestaanse vrouwen te versterken in Suriname en Nederland. Wij hebben een inhaalslag te maken op het gebied van emancipatie. Dit probeer ik te doen met verschillende concepten: stories, columns en in de toekomst volgen (internationale) projecten. Het accent ligt voornamelijk op het zoekproces naar een eigen identiteit, met gepaste trots en begrip voor de invloed van culturen, gemeenschappen en geschiedenis. Daarnaast is het een platform voor een ieder die geïnteresseerd is in culturen, de invloed van een gemeenschap op een individu, taboes en persoonlijke ontwikkeling.

De kracht van creativiteit en netwerken wordt onderschat. En niets is zo krachtig als een sterke visie. Tot slot een bijkomend leuk voordeel: het lijkt mij een aanwinst als o.a. social media ook voor zulke doeleinden gebruikt kan worden door deze generatie.

---

“Creativity is a wild mind and a disciplined eye.” – Dorothy Parker

---

Logo gemaakt door Serena Koeber – www.phoenix-creatives.com

---

Mijn columns

---

Media

hivancommunity interview

“Ik denk dat hivancommunity hét platform is om de juiste vragen te stellen. Dat is ook mijn doel: niet aangeven wat goed/slecht is, maar mensen stimuleren om zelf na te denken.“

—

RBM Media interview

“Wat ik ook zie is dat een aantal verschillen zo ver uit elkaar liggen dat ze bewegen richting tegenstellingen. Dit kan verwarrend zijn voor de Hindoestaanse vrouw. Vooral als een aantal tegenstellingen verplicht worden opgelegd, waardoor de Hindoestaanse vrouw het gevoel heeft dat ze zich in een kloof bevind van culturen en dit niet bespreekbaar kan maken in een cultuur of gemeenschap waar directe feedback of discussie niet gebruikelijk is. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat op school wordt aangeleerd om assertief te zijn en discussies aan te gaan, terwijl tegenspraak thuis onacceptabel is en gezegd wordt dat de oudere generatie altijd gelijk heeft. Het kan stressvol zijn om hier dagelijks mee om te gaan, zonder dat hier aandacht aan besteed wordt. Hivancommunity richt zich op de vrouwen die zich in deze kloof bevinden en probeert een grijs gebied te creëren.”

---

Social Media

---

---

---

Vragen?

---